Schaamte? Wat is dat?

Hallo allemaal!
Pfoe, wat een vreemde week was dit.. Aangezien de laptopopladers nog steeds niet door de douane gekomen zijn, en de oplader die aan mij was uitgeleend het uiteindelijk ook begaf, was ik laptoploos. Hierdoor heb ik deze week niet zo´n uitgebreid verhaal. We houden het lekker kort!
Het was sowieso al een vreemde week aangezien er nog meer mensen vertrokken naar Nederland. Al die ´laatste´ avonden met deze leuke mensen is na een tijdje toch een beetje onnatuurlijk. Zij bereiden zich helemaal voor op hun aankomst in Nederland die een dag later zal plaatsvinden en jij.. Ja, jij hebt nog heel wat maandjes voor je liggen.
Gelukkig heb ik deze week ook weer wat nieuwe studenten mogen ontmoeten wat in een nogal gezellige donderdagavond resulteerde. En ja, dan is het toch wel zwaar om om 6 uur fluitend naast je bed te staan.
En dan denk jij misschien, fluitend? Dat hoeft toch ook weer niet! Dat is dus wel hoe ze je hier het liefste zien. Lekker kletsend, lachend en fluitend het kantoor binnen lopen. Dat was vanochtend dus wel even anders. Maar nadat ik weer eens een vergadering van het committee had bijgewoond, was mijn humeur al een stukje zonniger. Hoewel dit een serieuze aangelegenheid is, worden er heel wat grapjes over en weer gemaakt. Ik vind het erg interessant om hun discussies te mogen aanschouwen over het wel al dan niet aannemen van een nieuwe cliënt en je leert op deze manier beter hoe ze over zaken denken en waar ze hun keuzes op baseren. En dat is toch vaak op hele logische en relevante zaken, voor de situatie en omstandigheden hier dan.

Daarna ben ik samen met de baas van het bedrijf naar het project in de gemeenschap geweest. We brachten hier bezoekjes aan de families die dieren en plantjes hebben gehad. De leider van de gemeenschap is erg inventief en bij hem, zoals ik al had verwacht, waren de plantjes in de beste staat. Ik heb hem gevraagd of de andere mensen ook zijn ideeen uitvoeren maar dat is dus niet het geval. Mijn collega`s waren dan ook erg kritisch toen ik op het kantoor terug kwam. ´Waarom gaat het bij sommige families beter dan bij anderen? Heb je tegen ze gezegd wat ze anders of beter moeten doen? Wat heb je überhaupt gezegd?´
Pfoe, dat soort tips of opmerkingen had ik zelfs in mijn beschaafd Nederlands niet na een eerste ontmoeting goed kunnen laten overkomen. Laat staan in het brabbelende taaltje wat ik hier spreek. Wat ik heel leuk vond om te zien was hoe blij de baas werd toen hij daar rond liep. Hij vroeg veel rond bij de mensen, maakte ook foto´s van de minder goed groeiende planten, knuffelde met biggetjes en liep ook bij andere mensen het erf op die aan het werk waren. Uit interesse en nieuwschierigheid. Zo was er een man die een muziekinstrument maakte en moest ik van hem een riedeltje spelen. Zelf hield ik het natuurlijk kort maar hij vond het te leuk om te stoppen en begon er zelfs bij te zingen.
Mensen schamen zich hier niet zo snel ergens voor en dat resulteert vaak in grappige situaties. Zo stond er laastst een jongen in de bus heel hard mee te zingen met zijn muziek, waar niemand van opmaakt. Maar zo kan je op het kantoor door een (mannelijke) college ook zomaar gevraagd worden of je romantisch bent. Daar wordt hier helemaal niet raar van opgekeken. Gezellige kletsen is hier een wezenlijk onderdeel van werken. Zo vroeg ik net aan mijn college wat haar lievelings refresco is. Dan begint ze helemaal te stralen en kan ze zo een kwartier uitweiden of alle drankjes in Nicaragua. En dit gaat tussen hen en cliënten de hele dag door.
Op de andere dagen van de week heb ik af en toe wat cliënten bezocht, spaanstalige documenten vertaald naar Engels over een erg interessant initiatief dat ze willen starten en heb ik me georienteeerd op gegevens die verzameld zijn over cliënten van het bedrijf. Ik wil na mijn vakantie onderzoek gaan doen naar het betaalgedrag van cliënten en hoe ze meer goed betalende cliënten kunnen aantrekken.
Afgelopen weekend was ook geen straf, ondanks de 5 uur heen en de 5 uur terug heb ik toch mooi een hele dag op een heerlijk strand bij San Juan del Sur gelegen. Het plekje zelf is erg toeristisch maar voor een weekendje is dat best leuk. Zo heb ik onder andere een erg gezellig gesprek gehad met de Nicaraguaanse vriendin van een Nederlandse student. Het is dan bijna gek om zo goed te kunnen communiceren met een Nica en we hebben heel wat gelachen over bepaalde cultuurverschillen. San Juan del Sur staat bekend als surfplek en er staan altijd wel goede golven maar ook veel wind waardoor je soms nogal gezandstraalt wordt. Wat je gelukkig gemakkelijk af kan spullen in de warme zee. Dit kunnen sommige mensen zich niet voorstellen op het moment. Daarom kijk ik ook uit naar zondag. Dan ga ik Manou en mijn ouders ophalen op het vliegveld in Managua en gaan we binnen 1.5 week heel veel mooie plekjes zien en leuke dingen doen hier in Nicaragua. We bezoeken ook heel wat plekken die nieuw zijn voor mij. Dus ik ben erg benieuwd. Maar waar ik vooral zo benieuwd naar ben is wat zij er van gaan vinden. Want dit is toch al wel een beetje mijn tweede thuis geworden. Rond 20 februari zal er weer wat online komen denk ik zo! Een fijn weekend gewenst en weer bedankt voor het lezen!!

ps. Misschien leuk om een van de populaire liedjes hier met jullie te delen. Dit was de rustigste die ik kon vinden.. https://www.youtube.com/watch?v=UIfVQf3J-zY