Zon, zweet en zomer?

Deze week was een week die verdacht veel leek op de weken daarvoor. Beetje saai misschien om over te lezen. Woensdag stond ik er weer alleen voor met het Nicaraguaanse team dat huisbezoeken doet. Ik werd enthousiast door ze meegenomen naar de bezoeken die ze aflegden. De huisbezoeken zijn soms erg heftig en ook bewandel je veel steile paadjes in de hete zon maar alleen op deze manier zie je de situaties van dichtbij. De sociale werkers bezoeken veel gezinnen en vaak ook de “Madres Lidres”, dit zijn de moeders die de leiding hebben in een wijk. Zij weten wat er speelt en waar er problemen zijn. Een erg goed werkend systeem moet ik zeggen! Ik word altijd netjes voorgesteld en stel dan wat vragen, maak foto's en schrijf later op de dag de bijhorende verslagen. Toen we eenmaal in een buurt aankwamen waar de vrouwen me opdroegen om tussen hen in te komen lopen en niet de mensen aan te kijken werd ik wel een beetje angstig. Natuurlijk zag ik al wel aan andere omstandigheden dat dit een erg arme wijk was. Maar gelukkig zorgen ze goed voor me en gelukkig ben ik niet hoogblond ;)
Hoewel ik hoopte op wat verfrissing hier in Matagalpa, zijn ook hier de klimaatveranderingen erg goed te merken. Het is namelijk de droogste en warmste zomer in mensenheugenis in Matagalpa!!!!
Maar er zit inmiddels alweer een week op en ik heb nog maar twee weken over in Matagalpa. We gaan lekker door zoals het gaat en ik hoop dat ik op deze manier van waarde kan zijn voor het project met de ingenieurs die komen. Daarnaast ben ik uit de groep van kinderen die we bezoeken zo'n 7 kinderen aan het selecteren die aanpassingen/toevoegingen in hun huis zullen krijgen welke dan gefinancierd zullen worden van de giften die ik heb ontvangen.
Ook ben ik druk bezig met benodigdheden voor de school te kopen en cadeautjes voor de kinderen die we bezoeken!
Naast het vrijwilligerswerk gebeurt er nog niet heel veel spannends. Helaas moet ik vaak sociale uitnodigingen afslaan omdat ik op het einde van de dag bijna lopend in slaap val. Maar de medewerkers van Familias Especiales zijn allemaal erg vriendelijk en er zijn genoeg aardige vrijwilligers in Matagalpa ben ik al wel achter gekomen. Naast de lunches die we krijgen op het vrijwilligerswerk zijn we al een paar keer de stad in gegaan voor een wat meer uitgebreide lunch. Hoewel zo'n meer uitgebreide lunch voor een vegetariër dan toch vaak ook weer voor een groot deel bestaat uit tortilla's, wat groentes en rijst en bonen het leuk om er even uit te zijn in de pauze.

Aangezien de weken die ik hier nog heb snel afnemen heb ik ook eens nagedacht over alle dingen waar ik stiekem een beetje aan gewend ben of ik na een tijdje toch wel ontzettend ben gaan waarderen. Natuurlijk ga ik ook heel wat dingen niet missen als ik weer in NL terug ben (denk ik). Maar de lijst van dingen die ik wel ga missen als ik terug ben is veel uiteraard langer! Hieronder staan een paar dingen die ik zeker weten ga missen!
- De hartelijke en flexibele houding van mensen. En het feit dat hier competitie tussen mensen en in de samenleving geen rol lijkt te spelen.
- Mijn gemakkelijke ochtendritueel welke feitelijk bestaat uit: ontbijten, wassen en zo de zon instappen.
- De dagelijkse portie rijst (met bonen en tortilla's) en eigenlijk al het eten wat ze je voorschotelen en het verse fruit!
- De prijzen en dan vooral in de horeca. Je zou er bijna voor kiezen om geen boodschappen te doen en al je maaltijden in horecagelegenheden te nuttigen.
- De onzekerheid van het dagelijks leven. Je weet nooit hoe de dag zal verlopen, wie je zal ontmoeten die een leuk idee en waardoor je de rest van de dag met van alles bezig bent behalve met wat je had gepland te doen.
- Het uitvallen van elektriciteit en water. Klinkt misschien een beetje raar maar het is gewoon leuk dat dit soort dingen hier regelmatig gebeuren en niemand zich erom drukt maakt en dat iedereen gewoon zijn activiteiten erop aanpast.
- Het feit dat je wat dagen de toerist kan uithangen, dan de bus instapt naar de andere kant van het land en dan maandagochtend weer tussen de Nica's staat op weg naar “je werk”.
- Dat je zoveel vrijheid hebt. Je kan in principe doen en laten wat je wilt en niemand maakt zich er zorgen om of vraagt om je verantwoording voor iets. Je hebt bijna geen verplichtingen.
- Het feit dat elke avond aanvoelt als een zomerse avond.
- Dat je alle spullen die je nodig kan hebben op straat kan kopen, zo kan je dit allemaal inslaan bijvoorbeeld op de weg die je moet afleggen naar je werk. Ook een pluspunt is dat deze verkopers er bijna dagelijks staan en je hierdoor ook altijd aanspraak hebt op je dagelijkse routes.
- Dat je zo weinig koopt. Winkelen voor spullen of kleding heb ik nu al een paar maanden niet gedaan en dat bevalt prima!
- Geen tv's, laatste films, nieuws of reclame's die je moet bijhouden!
- Dat mensen hier zo goed van vertrouwen zijn en jij dit ook wel moet zijn. Je komt namelijk steeds in situaties waar je niemand (Echt goed) kent of de omstandigheden niet kent en moet vertrouwen op anderen. Je leert wel echt mensen vertrouwen want je moet wel. Je leert hierdoor wel echt open staan voor alle nieuwe mensen die je leert kennen en je doet heel wat dingen die je thuis niet zo snel zou doen en tot nu toe pakte dat altijd goed uit!
Nou, we gaan weer een nieuwe week in en over 6 weken ben ik alweer in NL. Tot dan! Maar voor nu een goede week gewenst!